Biologisch reinigingsproces voor slagvelden

Schimmels, die van nature in de bodem voorkomen, zijn in staat om metallisch uranium om te zetten in onoplosbare, relatief onschadelijke uranylfosfaatcomplexen. Het zou een manier kunnen zijn om slagvelden te saneren die zijn verontreinigd door uraniumhoudende munitie, zo schrijven onderzoekers van de universiteit van Dundee (Schotland) in Current Biology.

Verarmd uranium is materiaal dat niet meer in een kernreactor is te gebruiken omdat het te weinig bevat van de ‘splijtbare’ isotoop U-235. Vanwege de hoge soortelijke massa wordt dit afval steeds vaker verwerkt in granaathulzen. Het is echter nog steeds een beetje radioactief, en los daarvan is uranium gewoon zwaar toxisch.

Wat de schimmels er precies mee doen is nog niet helemaal duidelijk. In feite hebben de Schotten gewoon gezien dat ze een gelig mineraal genereerden op het uraniumoppervlak, en hebben ze dat geanalyseerd. Heel wat schimmelsoorten blijken er toe in staat: in het artikel worden Beauveria caledonica, Hymenoscyphus ericae en Rhizopogon rubescens genoemd.

Volgens onderzoeksleider Geoffrey Gadd zijn de fosfaatcomplexen niet helemaal onschadelijk. Dat wil zeggen: je kunt ze waarschijnlijk beter niet inslikken. Maar het tempo waarmee de uraniumresten via oppervlaktewater, micro-organismen en planten in de voedselketen terecht komen, wordt er wel behoorlijk door verlaagd.

Het wachten is op een manier om het idee praktisch toe te passen (lees: de schimmelgroei te bevorderen) en een methode om de gevormde mineralen te verzamelen en op te ruimen.

bron: NewScientist.com