Doe een klein molecuul genaamd EPPS in het drinkwater van muizen met alzheimer, en de eiwitplaques in hun hersenen lossen op zijn minst gedeeltelijk op. Vraag niet hoe het kan maar profiteer er van, suggereren Koreaanse wetenschappers in Nature Communications.

Dat de cognitieve vaardigheden van de muizen eveneens verbeteren, zien de Koreanen als sterk nieuw bewijs dat die amyloïde-bètaplaques een belangrijke rol spelen bij het verloop van alzheimer. En niet alleen maar een bijverschijnsel zijn, zoals een kleine minderheid van de alzheimeronderzoekers nog altijd denkt.

EPPS of HEPPS staat voor 4-(2-hydroxyethyl)-1-piperazinepropaansulfonzuur, wat volgens de IUPAC overigens 3-[4-(2-hydroxyethyl)piperazin-1-yl]propaan-1-sulfonzuur heet. In de biochemie geniet het bekendheid als buffer. Dat het in vitro eiwitplaques opsplitst in amyloïde bèta-monomeer was al eerder duidelijk, maar het is voor het eerst dat het ook in een levend dier lukt.

Met de aanteklening dat de Koreanen vijf andere moleculen hebben uitgeprobeerd die in vitro eveneens de plaques opbraken, maar bij muizen geen enkel effect bleken te hebben.

Het betekent in elk geval dat EPPS-moleculen de bloed/hersenbarrière kunnen passeren, wat bij alzheimermedicatie altijd het belangrijkste probleem is. Hoe ze daarna die plaques opbreken blijft echter min of meer een raadsel; er zijn aanwijzingen dat ze er rechtstreeks aan binden, maar verder zijn de Koreanen eigenlijk nog niet. Goed nieuws is wel dat het niet is gelukt om ook maar één muis te vergiftigen met een overdosis EPPS.

Of het ook bij mensen helpt, blijft nog even de vraag. Het zou niet voor het eerst zijn dat de representativiteit van muizen een beetje tegenvalt.

bron: Nature Communications