Berkeley-onderzoekers hebben octrooi aangevraagd op een flexibel polsbandje dat minstens vier componenten in menselijk zweet kan meten in realtime. Handig voor sporters die tot het uiterste wensen te gaan, melden Ali Javey en collega’s in Nature.

De flexible integrated sensing array (FISA) zou alarm moeten slaan als de sporter uitgedroogd dreigt te raken of anderszins van zijn stokje dreigt te gaan.

Op het prototype zitten vier sensoren. Twee zijn ionselectief: die meten Na⁺ en K⁺. De andere twee werken met geïmmobiliseerde enzymen die respectievelijk glucose en lactaat oxideren. Gevieren zitten ze op een stukje flexibel polyethyleentereftalaat (PET) dat ze naadloos tegen de huid aan drukt, samen met twee tegenelektrodes (een voor elk type sensor) en een temperatuurmeter. Dat laatste is essentieel vanwege de sterke temperatuurgevoeligheid van dergelijke metingen.

De sensoren hangen aan een printplaatje dat flexibel genoeg is om de contouren van de drager te volgen. Er zit elektronica op die de signalen filtert en doorgeeft aan een Bluetooth-zendertje dat communiceert met de smartphone van de drager. Dat mobieltje kan de gegevens dan eventueel weer naar de cloud sluizen; de publicatie suggereert dat je zo een heel leuk cohortonderzoek kunt doen tijdens de marathon.

Het is natuurlijk lang niet zo accuraat als een bloedtest, maar bloed afnemen tijdens het sporten is een beetje onhandig. En voor het geschetste doel zouden de metingen goed genoeg moeten zijn.

Het geheel is te dragen als pols-, hoofd- of enkelband, of wat voor band dan ook, als de drager ter plekke maar zweet. Maar er wordt al voorzichtig gesuggereerd dat dat bandje daar misschien zélf wel voor zorgt.

bron: Nature