Amfetaminegebruik is in principe aan te tonen via ademanalyse. Uiteindelijk is dat handiger dan urine-of bloedtests, zo stellen onderzoekers van het Karolinska-instituut in Stockholm op de website van het Journal of Analytical Toxicology.

Het testprotocol komt neer op het filteren van de ademlucht met gemodificeerde silica, gevolgd door analyse met een combinatie van vloeistofchromatografie en tandem-massaspectrometrie. LC/MS/MS dus.

Der onderzoekers hebben het laten uitproberen door 12 mensen die waren opgenomen na een lichte overdosis. Men liet ze in het apparaat ademen zodra ze weer een beetje waren opgeknapt. Inderdaad bleken amfetamine (of methamfetamine) toen nog detecteerbaar in de ademlucht, net als in de urine en het bloed.

Als blanco werd de adem van niet-gebruikers gemeten, en daarin werd inderdaad niets gevonden.

Nadeel is wel dat het om bijzonder lage concentraties gaat. Uit de keel van de verslaafden kwam 0,2 tot 139 picogram amfetamine per minuut, zodat ze 10 minuten moesten blazen voor een betrouwbare uitslag. Het gaat dus nog even duren voordat dit een routinecontrole wordt.

bron: Karolinska Institutet