Van de 244 moleculen tegen de ziekte van Alzheimer die tussen 2002 en 2012 klinisch zijn getest, is er precies één op de markt toegelaten. Van veertien andere lopen de tests nog. Tel je die laatste groep eventjes niet mee dan is 99,6 procent van de tests mislukt, meldt het tijdschrift Alzheimer’s Research and Therapy.

Voor de auteurs is de belangrijkste conclusie dat er relatief weinig klinische tests worden gedaan met alzheimermedicatie, zeker als je ziet hoe groot de groep patiënten is. Momenteel lopen er nog 108, tegen 1.438 met kankermedicijnen.

Waarbij tussen de regels valt te lezen dat dit vooral komt omdat verreweg de meeste klinische tests worden betaald door farmaceutische bedrijven. Als je dan ziet dat de ‘slaagkans’ van kankermedicijnen ongeveer 19 procent bedraagt, kun je ze nauwelijks kwalijk nemen dat ze liever dáár in investeren dan in alzheimermedicatie die vrijwel altijd mislukt.

De oplossing is waarschijnlijk (nog steeds tussen de regels!) dat de overheid veel meer geld in het onderzoek gaat steken, gemotiveerd door de wetenschap dat alzheimer de Amerikaanse economie nu al meer schijnt te kosten dan kanker. De auteurs denken tevens dat het zal helpen wanneer er eindelijk eens een paar pogingen wél succesvol zijn.

De publicatie is overigens gebaseerd op data van de website clinicaltrials.gov, van de Amerikaanse National Institutes of Health. Die geeft aan dat er met die 244 moleculen in totaal 413 klinische tests zijn gedaan. Er haalden er 83 de derde en laatste testfase.

Het enige sinds 2002 toegelaten molecuul is 1-amino-3,5-dimethyladamantaan, een amantadinederivaat dat wordt verkocht onder de naam memantine. Genezen doet het niet maar het remt de achteruitgang enigszins af. Voor het handjevol middelen dat vóór 2002 is toegelaten, geldt trouwens hetzelfde.

bron: BBC News, Alzheimer’s Research and Therapy.