De jongste Chinese plannen op het gebied van kolenvergassing dreigen uit te draaien op een milieutechnisch drama. De uitstoot van broeikasgas is enorm. Om over het waterverbruik nog nog maar te zwijgen, waarschuwen onderzoekers van Duke University (VS) deze week in Nature Climate Change.

Die plannen laten zich samenvatten als een revival van de oerversie van het Fischer-Tropschproces, uit de jaren 20 van de vorige eeuw. Je vergast je steenkool eerst tot synthesegas, een mengsel van waterstof en koolstofmonoxide. Dat zet je vervolgens katalytisch om in een mengsel van koolwaterstoffen dat kan dienen als brandstof of grondstof voor chemicaliën.

Historisch gezien is deze variant vooral populair in landen die voldoende steenkool binnen de grenzen hebben maar niet aan olie en gas kunnen komen. In het verleden waren dat met name nazi-Duitsland en Zuid-Afrika ten tijde van de apartheid - in dat laatste land draait de productie van benzine uit steenkool trouwens nog altijd. Elders ter wereld, met name in Qatar, wordt Fischer-Tropsch tegenwoordig vooral gebruikt om benzine uit aardgas te maken; dan heet het gas-to-liquids.

China is dus óók een land met weinig gas en heel veel steenkool, vandaar.

Wat de onderzoekers van Duke Center on Global Change vooral steekt is dat de Chinezen vooral aardgas lijken te willen maken van die steenkool. De overheid schijnt de bouw van 9 van die fabrieken te hebben goedgekeurd, met een gezamenlijke capaciteit van 37 miljard kuub per jaar. Particuliere investeerders hebben nog eens meer dan 30 fabrieken in de pijplijn, met een capaciteit die tot 200 miljard kuub zou kunnen oplopen. Dat is veel meer dan het huidige Chinese aardgasverbruik; zelfs als de economische groei van het land onverminderd doorzet, zouden ze geen orgen over mogelijk aardgasgebrek meer hoeven te hebben.

Maar als dat aardgas vervolgens dient als brandstof, span je dus echt het paard achter de wagen. De Amerikanen hebben berekend dat een gasgestookte energiecentrale op die manier, alles bij elkaar gedurende zijn hele werkzame leven, 36 tot 82 procent meer broeikasgas genereert dan hij zou doen als hij gewoon een kolencentrale was.

En een auto die op dit aardgas rijdt, stoot zelfs tweemaal zo veel broeikasgas uit als eentje op benzine.

Wat het waterverbruik van het proces beteft: dat wordt geschat op 50 tot 100 maal de hoeveelheid die je bij de winning van schaliegas kwijt bent. En dat terwijl met name de overheidsfabrieken zijn gepland in gebieden als Xinjiang en Binnen-Mongolië, die toch al tot de droogste van China behoren.

De auteurs concluderen dat China de plannen beter helemaal kan afblazen als het de schijn wil ophouden dat het zich serieus zorgen over het klimaat maakt.

bron: Duke University