Nanobuisjes omwikkeld met synthetische polymeren zijn niet meer giftig en bieden potentieel voor specifieke celinteractie. Dat stellen onderzoekers van de universiteit van Californië, Berkeley, in Proceedings of the National Academy of Sciences.

Nanobuisjes bieden het vooruitzicht op de ontwikkeling van specifieke ‘drug delivery’-systemen, maar zijn om onverklaarbare redenen zeer giftig. Wanneer cellen met de buisjes in aanraking komen gaan ze dood.

Alex Zettl en collegae hebben nu synthetische touw-achtige polymeren ontwikkeld die heel erg lijken op mucines. Dat zijn suikermoleculen in celmembranen die de interactie van de cel regelen. Door een specifiek mucine na te maken en nanobuisjes ermee te ommantelen, waren de onderzoekers in staat de buisjes aan testcellen te laten binden, zonder dat de cellen aangetast werden.

Zettl meent door bepaalde mucines na te maken, de nanobuisjes specifiek te kunnen maken voor bepaalde cellen.

Chiu Lam, toxicoloog van de NASA, betwijfelt echter of nanobuisjes ooit voor medicinale doeleinden gebruikt kunnen worden. “Zelfs met modificatie moeten de buisjes nog het lichaam uitgewerkt worden. Ze breken niet vanzelf af en de lever en nieren kunnen hen niet verwijderen.”

Maar Zettl meent dat het nieuwe ‘jasje’ van de nanobuisjes enkele maanden aanblijft en dat het de natuur voldoende simuleert, zodat het lichaam de buisjes gewoon via de natuurlijke kanalen verwijdert.

Bron: NewScientist.com, 15 mei 2006