Fossielen van dino’s kunnen daadwerkelijk collageenresten bevatten die nog van het beest in kwestie zijn geweest. Zweedse onderzoekers denken daarvoor het min of meer definitieve bewijs te hebben geleverd, zo schrijven ze in PLoS ONE.

De laatste tijd is zoiets al vaker geclaimd. Maar bij dat onderzoek was niet helemaal duidelijk waar de gevonden eiwitten precies vandaan kwamen. Er werd namelijk een compleet fossiel bot geëxtraheerd waarna met vloeistofchromatografie en tandem-massaspectrometrie (LC/MS/MS dus) de aanwezigheid van aminozuurketens in het extract kon worden aangetoond. Maar zo kon niet keihard worden bewezen dat het echt om authentiek dino-collageen ging, en niet om iets collageenachtigs uit bacteriële verontreiniging.

Om meer zekerheid te krijgen hebben de Zweden nu een uitgebreidere collectie analysetechnieken losgelaten op een 70 miljoen jaar oud mosasaurusbot (Prognathodon sp.), uit de collectie van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen in Brussel. Kennelijk betrof het een dubbel exemplaar, waar lettelijk de zaag in mocht worden gezet.

Nadat het monster aan de buitenkant grondig was schoongemaakt, werd met een diamantzaag een plak van 5mm dik uit een bot gehaald. Een deel van die plak werd vervolgens doorgelicht met infrarood-microspectroscopie, waarbij de IR-bundel afkomstig was uit het MAX lab-synchrotron van de universiteit van Lund. Daarbij werd gemikt op gebiedjes die onder de elektronenmicroscoop een collageenvezelachtige structuur leken te hebben.

Enkele andere botfragmenten werden bekeken met in situ-immunofluorescentie: ze werden behandeld met antilichamen tegen hedendaags collageen, waarbij onder de microscoop werd gekeken of er iets gebeurde.

Uit nog andere stukken bot probeerden de onderzoekers DNA en lipiden te extraheren, die ook weer verder werden geanalyseerd. Dit vooral om te checken of er geen materiaal aanwezig was dat van hedendaagse micro-organismen of schimmels afkomstig kon zijn. Dat laaste werd nog eens extra gecheckt met een ^14C-analyse.

Om enig vergelijkingsmateriaal te hebben, werden dezelfde procedures nog eens herhaald met botfragmenten van een hedendaagse varaan, die heel in de verte nog familie van de mosasaurus is.

Als je alle meetresultaten bij elkaar optelt levert dat ‘compelling evidence’ op dat het bot inderdaad nog collageen van de mosasaurus bevatte, zo schrijven de Zweden.

bron: Lund University