Van zacht zandstrand naar harde rotswand. Amerikaanse onderzoekers lukt dat (op labschaal) door een stroomstootje toe te dienen aan nat zand. Opgeloste mineralen veranderen zo in natuurlijk ‘cement’ dat de zandkorrels stevig bijeenhoudt.
Erosie vormt een grote bedreiging voor kustgebieden. Dijken, waterkeringen, kunstmatige riffen en andere ingrepen kunnen deze gebieden (deels) beschermen tegen de zee, maar onderzoekers van Northwestern University komen nu in Communications Earth & Environment met een heel andere optie: natuurlijk cement maken door het natte zand onder stroom te zetten.
Ze hebben dit idee afgekeken van schelpdieren die in het zeewater opgeloste mineralen gebruiken om hun keiharde behuizing te maken. Zoiets kunnen wij ook proberen, dacht het team van Alessandro Rotta Loria. In het lab stuurden ze een milde stroom door in zeewater gedrenkt zand dat instantaan veranderde in een harde, steenachtige klont.
Op deze microscopische opname, op micrometerschaal, zien we in het blauw het ‘mineralencement’ dat de losse zandkorrels (grijs) stevig aan elkaar plakt. Of het ook op echte stranden werkt (en hoe dat voor de badgasten en het zeeleven uitpakt) moet overigens nog blijken. Interessant detail: het onderzoek is gefinancierd door het US Army Research Office. Blijkbaar ziet het Amerikaanse leger hier in ieder geval mogelijkheden in.
Andony Landivar Macias, Steven Jacobsen & Alessandro Rotta Loria, Electrodeposition of calcareous cement from seawater in marine silica sands, Communications Earth & Environment (2024), doi:10.1038/s43247-024-01604-3
Heb jij ook mooie plaatjes van je experimenten? Stuur ze dan op naar redactie@kncv.nl en wie weet kom jij ook in deze rubriek!
Nog geen opmerkingen