Als één van de 42 bedrijven – uit 1083 aanvragen - en als enige Belgische onderneming, krijgt D-CRBN een subsidie uit het EIC Accelerator-programma. De Europese Commissie ziet veel potentie in de plasmatechnologie die het innovatieve bedrijf toepast om afgevangen CO2 om te zetten in CO.    

Veel industriële bedrijven onderzoeken de mogelijkheden van CO2-afvang en -opslag om hun emissies terug te brengen. Maar in plaats van opslaan kan het veel efficiënter zijn om het CO2 om te zetten in een grondstof voor het eigen proces. ‘In veel industriële sectoren, denk aan de petrochemie of de staalindustrie, is CO een belangrijke grondstof. Dat wordt nu geproduceerd uit fossiele bronnen. Met behulp van onze plasmatechnologie kan de afvalstof CO2 worden omgezet in CO’, aldus David Ziegler, Chief Commercial Officer van D-CRBN, een spin-off van de Universiteit Antwerpen.  

Mobiele unit 

Het potentieel van de vernieuwende plasmatechnologie ontging ook de Europese Commissie niet en daarom mag D-CRBN aanspraak maken op een subsidie uit het EIC-Accelerator programma. Het innovatieve bedrijf is als enige Belgische partij uit 1083 subsidie-aanvragen geselecteerd voor funding. Naast de toegekende subsidie van €2,5 miljoen kan het bedrijf ook uitkijken naar een investering van onder andere de Europese Investeringsbank. Hierover gaat D-CRBN binnenkort in onderhandeling. De spin-off gaat de financiële middelen gebruiken om een mobiele demonstratie-unit voor haar plasmatechnologie te ontwikkelen. Deze krijgt een capaciteit om 10.000 ton CO2 per jaar te converteren naar CO.  

Methanol 

D-CRBN ontstond drie jaar geleden uit jarenlang onderzoek van de PLASMANT-groep van de Universiteit Antwerpen. Plasma is een hoog reactieve aggregatietoestand, die bijvoorbeeld ontstaat bij het optreden van bliksem. Door CO2 in deze toestand te brengen, kan dit worden gesplitst in CO en zuurstof. ‘CO is in tegenstelling to CO2 een belangrijke grondstof, bijvoorbeeld voor de chemische industrie. Met waterstof kan er onder andere methanol van worden gemaakt’, vertelt Ziegler. Sinds een half jaar heeft het bedrijf een pilotinstallatie met een capaciteit van 1000 ton CO2 per jaar in bedrijf in Blueapp, een open innovatie hub van de Universiteit Antwerpen. ‘Met de nu verkregen subsidie willen we de technologie verder opschalen en de stap maken van TRL 6 naar TRL 8-9 [Technology Readiness Level, van demonstratie naar commerciële toepassing, red.].’  

[Lees verder onder de foto]

Pilot group pic

Het D-CRBN team 

Beeld: D-CRBN

Opschalen 

D-CRBN ziet zichzelf als een kleine schakel in de waardeketen en werkt dan ook samen met alle partijen in de CCU/CCS (carbon capture & utilization/storage) keten: industriële bedrijven die hun CO2 uitstoot willen reduceren, bedrijven die CO2 afvangen en zuiveren en bedrijven die CO2 (tijdelijk) kunnen opslaan en transporteren. Tot de partners behoren onder andere energiebedrijf Engie, tankopslagconcern Vopak, chemiereus BASF en staalproducent Arcelor-Mittal.  

Vooralsnog is de plasmatechnologie van D-CRBN ook nog maar een kleinschalige oplossing voor het CO2-probleem. Ziegler: ‘Een hoogoven van een staalbedrijf heeft een jaarlijkse CO2-uitstoot van zo’n 1 miljoen ton. Dan is ons proces natuurlijk nog klein. Maar we kunnen heel gemakkelijk opschalen. We hebben nu een optimale reactor gebouwd. We gaan deze niet opschalen door hem groter te maken, maar door meerdere units parallel te laten opereren. Een groot voordeel van onze reactor is ook dat de aangevoerde CO2 geen food-grade zuiverheid hoeft te hebben. De zuiverheid van zo’n 98,5 procent die nu bij industriële CO2-afvang behaald wordt is voldoende.’  

Commercieel product 

Binnenkort maakt het bedrijf bekend waar het de nieuwe pilot-installatie zal opstellen. Deze krijgt een capaciteit om 1000 ton CO2 per jaar te recyclen. Ziegler: ‘We gaan enorm veel leren uit dit project omdat het op een industriële site zal draaien. Vanuit dit leerproces werken we dan verder op ons eerste commerciële product dat we eind 2025, begin 2026 op de markt willen brengen. Deze installatie, met een verwerkingscapaciteit van 10.000 ton CO2 per jaar, wordt ontworpen als container concept, zodat deze gemakkelijk te verplaatsen is. Daarbij is het een “plug and play”-ontwerp, zodat deze direct te gebruiken is. We denken een interessante business case te kunnen bieden door CO op deze manier te leveren aan klanten die hiervoor geen fossiele grondstoffen meer hoeven te gebruiken en hun emissies reduceren. De benchmark is bewust niet op de CO2-taxatie gebaseerd, met name ook vanwege de schommelende prijzen.’