Bioprinten – structuren maken van cellen die de werkelijkheid beter representeren dan een petrischaaltje – gebeurt op dit moment nog vaak met dierlijke materialen als collageen en gelatine. Een diervrij alternatief is het gebruik van synthetische polymeren, maar die missen het verfijnde en ‘echte’ dat biologische cellen met zich meebrengen. Het internationale project HU3DINKS wil daarom biologisch materiaal gebruiken dat is afgeleid van menselijke placenta om realistischere, diervrije biologische structuren te printen.

Het voordeel van menselijke cellen gebruiken is dat medicijn- en cosmeticatests een realistischer beeld geven over hoe ze reageren met menselijke cellen. Hiervoor zetten ze in op 2-foton polymerisatie (2PP), waarmee je op subcellulaire resolutie kunt printen wat de microcellulaire structuur ten goede komt.

Het consortium van HU3DINKS bestaat uit BIO INX (bio-inktexpertise) en vier Oostenrijkse partners: THT Biomaterials (expertise op het gebied van materialen die afgeleid zijn van de menselijke placenta), UpNano (2PP-expertise) en Morphomed (medical grade silk technology). Het Ludwig Boltzmann Institute for Traumatology zorgt voor de biologische validatie van de nieuwe bio-inkten.