Wat waren je gedachten toen je het bericht over het winnen van de prijs kreeg?

‘Ik was tijdens de Kerstvakantie met mijn gezin voor een paar dagen voor een city trip in Gent toen ik het emailbericht van de organisatie ontving. Het bericht heeft me helemaal verrast; ik kon het eerst ook niet echt geloven toen ik mijn email zat te lezen in de hotelkamer na een etentje en wandeling in het centrum van Gent. Het is fantastisch en een grote eer om deze prijs te mogen ontvangen. Maar het is ook belangrijk om op zulke momenten de gehele onderzoeksgroep erbij te betrekken. Immers, de credits gaan ook naar alle PhD-studenten, postdocs, en collega’s in binnen- en buitenland met wie ik de afgelopen jaren heb mogen samenwerken. Dit krijg je nooit alleen voor elkaar. Het vergt dat je de mogelijkheden hebt om jaar in jaar uit, met vallen en opstaan, een bepaalde onderzoekslijn uit te bouwen, in mijn geval die van operando spectroscopie van realistische katalysatorsystemen. Bij mij komt dan ook direct het gevoel van dankbaarheid naar boven dat we dit onderzoek de afgelopen 20 jaar hebben kunnen doen.’

Het bericht op Chemistry Views noemt een aantal gebieden waar je een grote invloed op hebt gehad. Wat vind je zelf de belangrijkste?

‘Dat is een moeilijke vraag. Ik denk niet dat het een specifiek gebied is, maar eerder de manier waarop we te werk gaan als onderzoeker. We willen de gehele complexiteit van het katalysatorsysteem meenemen, inclusief hun realistische werkomstandigheden. Deze manier van onderzoek is niet eenvoudig, maar wel breed toepasbaar, ook buiten de katalyse. Ik denk dat de jury dat bedoeld heeft, maar dat is mijn interpretatie van het laudatio. Het betekent ook dat de verschillende lengteschalen, die bij katalyse van belang zijn, worden meegenomen en dan heb je ook direct heel wat analytische methodes nodig. Wanneer je dat kan doen, dan is het ook toepasbaar op heel wat relevante katalysatormaterialen, en ik denk dat we bijvoorbeeld in de zeolietkatalyse en metaalkatalyse heel wat mooi stappen hebben gezet om beter te begrijpen hoe zoiets werkt, maar ook hoe het deactiveert. Dat laatste vergeten we soms wel eens: waarom gaan materialen stuk? En kunnen we met deze kennis stabielere materialen ontwikkelen die tegen een stootje kunnen? Dat wordt een van de grote uitdagingen nu we stapsgewijs met andere grondstoffen dan aardolie en aardgas aan de slag gaan om onze producten te maken.’

Heeft u al een bestemming voor de geldprijs?

‘Nee, nog niet concreet. Ik ben van het principe dat prijzengeld op een of andere manier ten goede moet komen aan de onderzoeksgroep. Ik ga er voor zorgen dat het dus terugvloeit naar wetenschappelijk onderzoek. Maar er komt wel een mooi taartmoment of iets anders, hoor!’