‘Door de huidige crisis heeft ons idee meer relevantie gekregen’, vindt Aukje Beers. Als lid van een veertienkoppig Leids team won ze eind 2020 de wereldwijde iGEM-studentencompetitie voor synthetische biologie in de overgraduate-categorie.

Het plan van het Leidse iGEM-team voor een ‘Rapidemic’-testkit voor snelle opsporing van willekeurige DNA- en RNA-fragmenten ontstond in februari, toen Europa corona nog niet serieus nam. En de nadruk is blijven liggen op toekomstige pandemieën, benadrukt wiki & project manager Beers. ‘Binnen een jaar een volledige testprocedure uitrollen, vonden we als studenten niet realistisch.’

Buitenstaanders kijken daar wellicht anders tegenaan. Volgens data analysis manager Marijn van den Brink was dat te merken bij een projectonderdeel dat steeds meer bij iGEM is gaan horen als vorm van outreach: de crowdfunding, die ruim € 9.000 opbracht.

Capabel

Het winnende team was heel divers, vertelt communications manager Amber Schonk. ‘Sommigen wilden dieper de science in, anderen leek juist de businesskant leuk.’ Pas na drie maanden bepaalden ze onderling wie wat ging managen. ‘Je gunt iemand sneller een bepaalde rol als je eenmaal weet dat die daar het meest capabel voor is’, weet Beers.

Waarom schreven ze zich überhaupt in? Human practices manager Joey Meijdam ontmoette een enthousiaste iGEM-supervisor tijdens een onderzoeksproject in 2019. ‘Ik ging me verdiepen in de competitie en dacht: hier moet ik bij.’ Ook Schonk kreeg zulke verhalen van deelnemers mee. ‘Eerst twijfelde ik nog, maar een jaar later heb ik me wel opgegeven.’ Bij Beers was het een student uit het team van 2018 die hem inspireerde. ‘Dat was al in mijn eerste jaar. Oh wauw, dacht ik, eindelijk een kans om met een groep studenten een project te dragen. Maar ik heb gewacht tot ik wat meer ervaring had.’

Extra labtijd

Schonk noemt het lastig dat de teamleden elkaar vanwege corona zelden konden ontmoeten. ‘Online verlopen gesprekken stroever. Maar we zijn allemaal best geduldig gebleven.’ Ook was lang onzeker of ze het lab in zouden kunnen. ‘Normaal gesproken heb je twee maanden met zijn veertienen’, vertelt Van den Brink. ‘Ik had berekend dat twee weken met vier mensen echt het minimum was. Uiteindelijk kregen we twee weken extra, omdat in het gebouw voldoende ruimte bleek te zijn.’

De livestream van de finale, de Jamboree, konden ze wel samen volgen in een grote conferentieruimte. ‘Zo krijg je echt het gevoel dat je samen hebt gewonnen’, stelt Van den Brink. ‘Meer dan als je thuis achter je laptopje zit.’

Heeft het invloed op de toekomstplannen? Beers wil nog steeds promoveren. ‘Maar ik merk nu dat projectmanagement me ook wel bevalt.’ Schonk wilde al een research- én een managementstage doen. ‘Ik vind alles leuk. Voor iGEM wist ik niet precies wat ik wilde en nu is het nog steeds heel lastig.’ Meijdam wil het bedrijfsleven in. ‘Een spin-off om onze testkitjes te maken, lijkt me zeker heel leuk. Maar misschien kies ik toch voor werken bij een bestaand bedrijf.’

Ook Van den Brink ziet zo’n spin-off wel zitten. ‘We hebben een provisional patent met een jaar de ruimte om gegevens aan te vullen, dus daar gaan we aan werken. Als je er al zo veel tijd in hebt gestopt, wordt het een stukje van jezelf. En iemand heeft ooit gezegd: als student heb je niks, dus je hebt ook niks te verliezen.’