Rotsformaties kunnen onverwacht veel koolstofdioxide absorberen
Het mineraal peridotiet kan uit zichzelf al grote hoeveelheden koolstofdioxide absorberen, en nog een miljoen keer zo veel wanneer je het een beetje helpt. Wellicht ligt hier de ultieme remedie tegen het broeikaseffect te wachten, zo suggereren onderzoekers van Columbia University op de website van PNAS.
Het Amerikaanse idee lijkt sterk op dat van Olaf Schuiling, emeritus hoogleraar geochemie aan de Universiteit Utrecht. Alleen is de uitwerking een beetje anders.
Peridotiet bestaat voornamelijk uit de mineralen olivijn [(Mg,Fe)2SiO4] en pyroxeen [(Ca,Mg,Fe)2Si2O6]. Het is vooral aan te treffen in de aardmantel, gemiddeld zo’n 20 kilometer onder de grond. Maar tektonische aanvaringen uit het verleden hebben hier en daar grote peridotietformaties naar de oppervlakte gedrukt. Zo ligt de woestijn van het sultanaat Oman er vol mee. Ook aan de Griekse kust en op Papua Nieuw-Guinea is veel peridotiet aan te treffen.
Met name olivijn reageert gemakkelijk met CO2. Daarbij ontstaan carbonaten die óf neerslaan óf in water oplossen en de zee in spoelen.
Het idee van Schuiling is om olivijnmijnen te beginnen in ontwikkelingslanden. Poedervormige olivijn zou dan op grote schaal moeten worden uitgestrooid, liefst in de tropen omdat de CO2-binding bij verhoogde temperatuur het snelste verloopt. Hij denkt ongeveer zeven kubieke kilometer olivijn nodig te hebben om de mondiale CO2-uitstoot bij te houden, erg veel maar niet onhaalbaar.
De Amerikanen hebben echter ontdekt dat de CO2-absorptie van de ‘vaste’ peridotietformaties veel sneller verloopt dan tot dusver werd aangenomen. Bovendien denken ze dat je het proces 100.000 tot een miljoen keer kunt versnellen door gaten in de rotsformaties te boren en daar warm water in te injecteren dat oververzadigd is met CO2. De absorptie is exotherm: zodra het proces eenmaal goed op gang is warmt de rots nog verder op waardoor de absorptie nóg sneller verloopt.
De onderzoekers denken dat op deze manier alleen al in Oman 4 miljard ton CO2 per jaar kan worden weggevangen, een achtste van de mondiale uitstoot. De staatsoliemaatschappij Petroleum Development Oman zou al geïnteresseerd zijn in een proefproject.
In IJsland zijn trouwens al plannen om proeven te gaan doen met vulkanisch basalt, eveneens een olivijnrijk mineraal.
bron: Earth Institute at Columbia University
Nog geen opmerkingen