Wetenschappelijke publicaties van hogescholen kom je niet vaak tegen. Toch was Vincent Voet van de NHL Stenden Hogeschool in februari eerste auteur van een publicatie. ‘Wij willen onze kennis delen.’

Vincent Voet (30), research lecturer aan de NHL Stenden Hogeschool, publiceerde in februari in het open access-tijdschrift ACS Omega over een hars van hernieuwbare materialen die kan dienen als inkt voor 3D-printers. Toch komen publicaties vanuit een hbo-instelling niet vaak voor. ‘Het meer toegepaste onderzoek van een hogeschool vindt niet makkelijk zijn weg naar wetenschappelijke tijdschriften. Dat komt doordat die zich meer richten op fundamenteel onderzoek van veelal universiteiten’, verklaart Voet.

‘Als het mogelijk is, publiceren we’

Daarnaast denkt Voet dat de samenwerking tussen hbo’s en het bedrijfsleven publicaties in de weg staat. ‘Die samenwerking is namelijk vaak gebonden aan een geheimhoudingsovereenkomst.’ Voet vindt publiceren belangrijk. ‘We proberen te publiceren als we niet gebonden zijn aan geheimhouding om zo onze opgedane kennis te delen. Daarom zijn we zo trots op onze open access-publicatie.’

Kleine wereld

Voet heeft zelf ook ervaring met publiceren in een universitaire setting. ‘Ik deed mijn promotieonderzoek bij de groep van Katja Loos aan de Rijksuniversiteit Gro­ningen.’ Hij onderzocht de synthese en toepassingen van blokcopolymeren op basis van polyvinylideenfluoride (PVDF). Vorig jaar nog won hij met zijn proefschrift de KNCV Challa Polymeer­prijs. De wereld van de polymeerchemie blijkt een kleine. ‘Dit harsproject werd net opgestart toen ik in 2016 op de NHL Stenden Hogeschool kwam werken. We bleken te gaan samenwerken met mijn oude onderzoeksgroep in Groningen. Het was puur toeval.’ Die oude contacten zijn goed voor de samenwerking, aldus Voet. ‘De lijntjes zijn heel kort.’

Behalve de NHL Stenden Hogeschool en de RUG werken ook de bedrijven KNN Bioplastic en Symbio­Shape mee aan het harsproject. ‘We zijn zo’n anderhalf jaar geleden begonnen’, vertelt Voet. Nu is er resultaat: de hars die Voet en zijn collega’s ontwikkelden, kun je gebruiken voor dezelfde toepassingen als harsen van niet-hernieuwbare materialen. ‘Bijvoorbeeld om modellen te maken waarmee chirurgen hun operatie kunnen voorbereiden’, legt Voet uit.

Consumentenproduct

De hars blijft vloeibaar totdat hij onder invloed van uv-licht polymeriseert. Hierdoor kun je hem gebruikten in stereolithografie-3D-printers. Voor het andere type printers, fused deposition modeling-3D-printers, is er al een duurzaam alternatief beschikbaar: polymelkzuur. ‘Duurzaamheid wordt steeds belangrijker’, benadrukt Voet.

Waar voorheen alleen bedrijven en onderwijsinstellingen zich 3D-printers konden veroorloven, hebben nu ook steeds meer consumenten er toegang toe. Voet en zijn collega’s willen hierop inspelen. ‘Wij willen onze nieuwe hars uiteindelijk tegen een schappelijke prijs op de markt brengen.’