Een docent van het jaar, dat hebben veel scholen, universiteiten en hbo-instellingen. Maar dé Docent van het Jaar, met hoofdletters, is degene die die titel krijgt van het Interstedelijk Studentenoverleg (ISO). Bij de titel hoort een beurs van € 25.000 voor onderwijsvernieuwing, overhandigd door de minister voor Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.

Dit jaar viel die eer te beurt aan Jessica Zweers, docent aan de opleiding Medische Diagnostiek van de Hanzehogeschool Groningen. ‘Ik vind het ontzettend leuk om met kennis bezig te zijn’, zegt ze. ‘Zelf kennis verwerven, en dan nadenken over hoe ik die het beste kan doorgeven aan mijn studenten.’

‘Vernieuwing mag geen doel op zich worden’

Kritisch denken

Op een hogeschool zit Zweers wat dat betreft goed op haar plek. ‘Het leuke aan hbo-studenten is dat ze op het punt staan volwassen te worden’, vertelt ze. ‘Ze hebben net zelf de regie over hun leven gekregen, maar zijn nog volop aan het uitvinden hoe ze daarmee moeten omgaan. En vier jaar later staat er ineens een professional voor je neus. Die overgang vind ik ontzettend boeiend.’

Zelf studeerde Zweers farmaceutische wetenschappen, waarna ze een proefschrift schreef over membraaneiwitten van Bacillus subtilis. ‘Onderzoek vind ik nog steeds heel interessant en ik doe zelf ook nog wel kleine projectjes’, zegt ze. ‘Maar didactiek en de ontwikkeling van mijn studenten vind ik nóg interessanter. Dat gevoel, dat je echt iets wezenlijks bijdraagt en dat je onderdeel uitmaakt van een team, dat had ik minder tijdens mijn promotieonderzoek.’

Een van de leukste vakken om te doceren vindt Zweers de module ‘kritisch denken’, waaraan studenten deelnemen vanuit allerlei studierichtingen. Niet alleen biomedische, maar ook bijvoorbeeld juridische. ‘We hebben het dan bijvoorbeeld over vaccins’, vertelt Zweers. ‘Wie heeft daar bijvoorbeeld als eerste recht op? En is dat ook eerlijk? En wat vind jij daar nou van? Heel leuk om daarover te discussiëren met mensen die ernaar kijken vanuit bijvoorbeeld recht en ongelijkheid. En dan te zien hoe die denkbeelden zich tijdens zo’n module verder ontwikkelen.’

Sinds een aantal jaren werkt Zweers ook actief aan onderwijsvernieuwing. ‘Samen met collega’s ontwikkel ik bijvoorbeeld nieuwe werkvormen. We wisselen dan ervaringen uit en komen samen verder. Maar wel altijd vanuit de vakinhoud, hè. Onderwijsvernieuwing moet geen doel op zich worden.’

Interactief

Samen met collega’s is Zweers nu bezig een grote duurzaamheidschallenge op te zetten. ‘Dat doen we met het hele instituut Life Science & Technology. Daarbij gaan we met studenten van alle jaren, docenten, ondersteuners, onderzoekers – echt iedereen – samen kijken hoe ons eigen instituut duurzamer kan worden. Dat is kenmerkend voor wat ik doe: een activiteit die complex is en allerlei groepen, kennis en vaardigheden bij elkaar brengt.’

Met de € 25.000 die ze ontving voor onderwijsvernieuwing, hoopt Zweers meer werkvormen op te zetten waarbij kennis én vaardigheden én persoonlijke ontwikkeling samenkomen. ‘Je moet niet alleen nadenken over de inrichting van zo’n werkvorm, maar ook over hoe je die duurzaam kunt inzetten, hoe je je studenten erop kunt beoordelen, etcetera.’ Dat hoeft niet allemaal van die beurs, merkt ze op, maar het geld dient hopelijk wel als vliegwiel om een blijvende ontwikkeling in gang te zetten.

En, waarom denkt Zweers zelf dat ze de prijs heeft gekregen? ‘Ik denk dat ik heel betrokken ben bij mijn studenten’, antwoordt ze na enig nadenken. ‘En dat ik heel interactief lesgeef, van het begin tot het eind. Het voelt meer als een gesprek dan als een les. We doen het samen. Dat merken studenten meteen, en daar zijn ze heel blij mee.’