Virus muteert te snel om herkomst te bewijzen

Sequencen van het HIV-virus geeft geen uitsluitsel over de bron van de besmetting. In elk geval is het waardeloos als juridisch bewijs, zo waarschuwen Deenan Pillay (University College, Londen) en drie collega’s in een redactioneel commentaar in het British Medical Journal.

Het DNA van het virus wordt routinematig onderzocht op genen die resistentie geven tegen bepaalde aidsmedicijnen. In Groot-Brittannië bewaart men die gegevens in een databank die de grootste in zijn soort ter wereld is. Sommige dragers vroegen zich af of ze die data ook zouden kunnen gebruiken om aan te tonen aan wie ze de besmetting te danken hebben.

Maar volgens Pillay muteert HIV zo snel dat de overeenkomst niets bewijst. Als de virussen van twee mensen op elkaar lijken, sluit dat niet uit dat ze oorspronkelijk verschillend waren stomtoevallig allebei dezelfde kant op zijn gemuteerd. Ook is het mogelijk dat het virus van een derde persoon (dioe je niet hebt onderzocht) er nog sterker op lijkt. De analyse kan dus nooit aantonen of A B heeft besmet, of B A heeft besmet, of er nog een C tussen zat, of dat C zowel A als B met het virus heeft opgeknapt.

Wel kan de sequencing eventueel aantonen dat het verschil in HIV-stammen dermate groot is dat je redelijkerwijs mag aannemen dat A en B elkaar niet hebben aangestoken.

bron: New Scientist