Marie Curie-fellow Marc Baggelaar studeerde cum laude af en won de Nederlandse Farmacochemieprijs 2017/2018. ‘Het was een mooie verrassing.’

Op 22 maart ontving Marc Baggelaar (34) de Nederlandse Farmacochemieprijs tijdens het symposium Postgenomic Strategies in Drug Discovery, dat de KNCV organiseerde. ‘Ik wist dat ik genomineerd was, maar de kans dat je dan wint leek me zo klein.’ Baggelaar kreeg zijn prijs, waaronder € 1.000, vanwege zijn uitmuntende proefschrift en mocht op het symposium ook een lezing geven over zijn onderzoek.

Hij begon in 2012 als eerste PhD-kandidaat in de molecular physiology-groep van Mario van der Stelt in Leiden. Daar ging hij het endocannabinoïde systeem in de hersenen onderzoeken. Hij zocht naar nieuwe tools en technieken die hij kon gebruiken om het systeem in kaart te brengen. ‘De voornaamste techniek die we inzetten, was activity-based protein profiling (ABPP), waarbij je een activity-based probe (ABP) ontwikkelt die zich aan bepaalde enzymen bindt. Hier­mee kun je enzymatische activiteit uitlezen en de remmerselectiviteit meten.’

Weinig obstakels

Baggelaar kwam maar weinig obstakels tegen tijdens zijn onderzoek. ‘Voor een promotie ging het vrij vloeiend, maar het bleef wel lastig om nieuwe inhibitors voor het endocannabinoïde systeem te ontwikkelen die ook nog eens selectief waren.’ Ze moesten meermaals terug naar de tekentafel. ‘Het was een circulair proces: met de behaalde resultaten keken we naar mogelijke verbeterpunten en herhaalden we de stappen weer.’

‘De doelen die je opstelt zijn eigenlijk vrij fluïde’

Zijn eerste doel was een ABP ontwikkelen die de activiteit van diacylglycerol lipases in hersenen kon meten. Maar bij het naderen van een vooropgesteld doel, bleef Baggelaar zijn grenzen verleggen. ‘De doelen die je opstelt zijn eigenlijk vrij fluïde; dat is het leuke aan onderzoek.’

Nadat hij zijn doctorstitel behaalde, verhuisde Baggelaar naar Engeland om als onderzoeker aan het Imperial College London verder te werken. ‘Het is niet echt ABPP meer; ik onderzoek nu lipidatie van eiwitten, een posttranslationele modificatie waarbij je bijvoorbeeld C16-vetzuren aan eiwitten plakt.’

Zijn onderzoek bekostigt Baggelaar met de Marie Curie-beurs die hij na het behalen van zijn PhD had aangevraagd. ‘Het is een mooie ervaring om in Engeland te mogen onderzoeken. Er heerst een heel andere cultuur.’

Wat zijn toekomstplannen zijn als zijn huidige project ten einde loopt, weet Baggelaar nog niet. ‘In oktober loopt mijn beurs af en ga ik met het geld van de prijs met mijn vriendin twee maanden door Australië reizen.’ Daarna wil de jonge onderzoeker weer naar Nederland, maar hij heeft nog geen idee waar. ‘Ik zoek naar mogelijkheden op universiteiten. Het blijft altijd spannend om een nieuwe plek te vinden.’