Verval van uranium voedt ondergronds leven

In een godmijn in Zuid-Afrika, 2,8 kilometer onder de grond, is een bacteriepopulatie aangetroffen die haar energie uit uraniumerts haalt, bij gebrek aan zonlicht. Een internationaal onderzoeksteam schreef er vorige week over in Science.

De radioactieve straling uit het uranium zorgt voor de ontleding van water en voor de vorming van sulfaten uit zwavelhoudende mineralen. Uit de reactie tussen waterstof en sulfaat putten bacteriën van het geslacht Firmicutes hun energie. Andere bacteriesoorten kunnen vervolgens leven van de bijproducten van Firmicutes’ metabolisme.

Vergelijking van het DNA met dat van bovengrondse Firmicutes-soorten doet vermoeden dat de bacteriekolonie 3 tot 25 miljoen jaar in de rotsen heeft gezeten, zonder contact met de buitenwereld. De micro-organismen werden ontdekt in water, dat de mijn in sijpelt via een nieuw ontstane barst in het gesteente.

Hoe de bacteriën ooit in die rots hebben kunnen komen, is intussen een raadsel.

bron: Indiana University