Coat je colloïden met stukjes specifiek DNA, dan kun je met temperatuur vormpjes programmeren die zelf assembleren. Dit kan de basis vormen voor nieuwe biomimetische materialen, aldus de auteurs in Nature.

Voor complexe structuren heb je vaak veel bouwstenen nodig, een beetje zoals de verschillende stukjes van een puzzel. Dat is soms onhandig; liever zou je met weinig componenten ingewikkelde structuren willen bouwen. De New Yorkse en Parijse fysici Angus McMullen, Maitane Muñoz Basagoiti, Zorana Zeravcic en Jasna Brujic keken af bij de biologie hoe eiwitten zich vouwen en assembleren, en vonden een manier om complexe structuren te maken met maar twee bouwstenen en wat DNA-strengen.

Ze maakten colloïde druppeltjes van polydimethylsiloxaan in water, die ze met fluorescente groepen konden labelen resulterend in gele en blauwe druppels. De colloïden versierden ze daarna met vier verschillende strengen DNA van maximaal twintig baseparen lang, die interactie met elkaar