Als we denken aan chemisch onderzoek, komt er voor iedereen wel wat anders omhoog. De uitvinding van de batterij, het mysterie van DNA ontrafelen, of het ontdekken van palladiumkatalyse. Allemaal uitvindingen die de Nobelprijs hebben gekregen, en terecht. Maar dit is zeker niet het gros van het onderzoek dat uitgevoerd wordt.

Kijkend naar de academische output is er heel veel onderzoek dat ‘binnen de perken’ blijft. Een uitbreiding op een al bestaand systeem en het hercontextualiseren van eerdere papers in nieuwe velden voor meer impact lijkt de standaard geworden voor de gemiddelde publicatie. Het is een veilig pad omdat je meer zekerheid hebt dat het gaat werken. En er is zeker vraag naar dit onderzoek om het veld verder te brengen.

Tot het op een gegeven moment te niche wordt, en we ons moeten afvragen of we hier als maatschappij iets uit gaan halen, of je als onderzoeker hier echt iets mee onderzoekt, en of je als geldschieter hier het beste je geld in kunt stoppen. Ik mis visie in de wetenschap, het buiten de al gezette kaders durven kijken. Durf je nog het onbekende te verkennen, of ben je vooral bezig je volgende paper veilig te stellen?