Voor het Nederlandse Biotechnologie Congres hadden we drie keynotesprekers uitgenodigd die, respectievelijk, de industriële, academische en maatschappelijke biotechdiscussies mochten voeden.
Arjen van Tunen besprak indrukwekkende kruisingsmethodes, paardenbloemenrubber, en de Nederlandse banaan is ook al in de maak. Succes gegarandeerd lijkt me, met de huidige boreale politieke retoriek zal Nederland geen flaterfiguur slaan als bananenrepubliek. Marileen Dogterom gaf ons natuurlijk inzicht in de synthetische cel, maar de academische ontwikkelingen gaan nog niet snel genoeg om een Spinoza-ethische discussie af te dwingen. De maatschappelijke lezing daarentegen leidde, natuurlijk, tot veel discussie.
Rosanne Hertzberger besprak het maatschappelijk ongenoegen over E-nummers en het vervangen daarvan door ‘natuurlijke’ alternatieven. In plaats van E460, cellulose, als verdikkingsmiddel, wordt zo geregeld banaan toegevoegd; geen Nederlandse voor zover ik weet, en dat kan natuurlijk nog wel even duren. Maar de consument zou eens moeten kijken naar de all-natural banana-poster van scheikundeleraar James Kennedy, dan wordt duidelijk hoeveel extra chemicaliën er zijn toegevoegd ter vervanging van alleen het onschuldige cellulose460. Tja, less is more.
Over minder gesproken, productaanprijzingen met toevoegingen van 0 % rijzen inmiddels de pan uit; het blijkt een ironische marketingmeesterzet; angstcultuur kweken om niks. Het stinkt, maar voor de gemiddelde multinational geldt dat niet, geld natuurlijk wel. Sinds kort in het, dat moet ik ze nageven, zelfspottende assortiment: deodorant ‘met 0 % parfum’; hmm, wat ruikt dat… natuurlijk.
Op de angst voor E-nummers spelen marketingafdelingen die smullen bij extra misleidende ingrediënten voor etiketten geniepig in. Kun je het de consument kwalijk nemen niet genoeg verstand van zaken te hebben om een heldere mening te vormen en zich niet te laten bedonderen door etikettenkolder? Nee, natuurlijk, niet. We moeten een handje helpen.
Bijna iedereen weet wel dat de actieve stof in medicijnen moleculen betreft, op een enkele oneindig-verdunde homeopaat na, natuurlijk. En bijna iedereen weet dat je, om genoeg acetylsalicylzuur binnen te krijgen, beter een aspirientje kan nemen dan een halve wilgenboom (Salix alba) te verkauwen. Koeien doen dat laatste wel, maar die hebben natuurlijk geen keus.
Na afloop van de conferentie, tijd voor een biertje. Was met de auto dus ik nam een 0 %, nee, zelfs een 0,0 %. Tja, hoe wordt dat eigenlijk gemaakt?, vroeg ik me geïnspireerd door het congres af. Wel, verklapt de website van een van Nederlands grootste exporteurs van fermentatieproducten: ‘[…] het 0.0 wordt tweemaal gebrouwen. Daarbij wordt de alcohol verwijderd en wordt het geheel gemengd met natuurlijke smaken.’ Natuurlijk!
Nog geen opmerkingen