Op 23 mei waren de Europese verkiezingen. Chemisch technoloog Raoul Boucke maakt zich als Europarlementariër onder meer sterk voor meer bèta’s in Brussel, ‘omdat we ze hard nodig hebben’.

Raoul Boucke was de nummer 2 op de lijst van D66 voor het Europees Parlement. Hij is geboren en getogen in Suriname. In 1993 vertrok hij naar Nederland om in Delft chemische technologie te gaan studeren. Boucke deelt zijn visie over het aantal bèta’s in de politiek, het CO2-emissiesysteem en het klimaatakkoord.

Je bent zelf een politicus met een (bèta)technische achtergrond. Zijn er genoeg bèta’s in de politiek?

‘Nee, momenteel niet. Dat heeft denk ik te maken met de inrichting van de opleidingen. Bètatechnische opleidingen zijn vaak niet ingericht op de maatschappij, waar alfa- en gammaopleidingen dit van nature veel meer hebben. Wel denk ik, gezien de toenemende aandacht voor de klimaatproblematiek – waarbij techniek de oplossing moet bieden – dat er de komende jaren meer bèta’s in de politiek bij gaan komen. Ik stond op plek 2 op de lijst van D66, want zij wilde iemand die op het gebied van klimaat en duurzaamheid inhoudelijk zijn mannetje staat. En de lijsttrekker van GroenLinks was Bas Eickhout, een scheikundige. Maar over het algemeen valt het erg tegen, ook in Nederland. We hebben nog een grote slag te maken. Meer bèta’s moeten hun vinger opsteken, dat hebben we echt nodig. We moeten werken met informatie op basis van juiste analyses.’

Maar cijfers zeggen veel mensen niets en kunnen zelfs misleidend zijn.

‘Dat is geen reden om niet op basis van cijfers beslissingen te nemen. Maar zeker moet je elkaar scherp houden en moeten we kritisch zijn en met peerreviews werken. Het IPCC bijvoorbeeld is een heel robuust systeem. Tevens is het belangrijk een juiste vertaalslag te maken naar de burgers. Je moet niet alleen een goede analyse kunnen maken, maar die ook kunnen overbrengen. Voor de media is daarin ook een belangrijke rol weggelegd.’

Je stond aan de wieg van het Emission Trading System.

‘Dat klopt. Het CO2-emissiesysteem is volgens mij de belangrijkste hoeksteen van een goed klimaatbeleid. Ik weet dat er mensen zijn die zeggen dat het Emission Trading System niet werkt, maar het is toch echt een succesverhaal. Ja, in het begin hebben we te veel gratis emissierechten verstrekt, maar in de basis werkt dit cap and trade system. Aanvankelijk lag de prijs van circa € 2 per ton uitgestoten CO2 veel te laag. We hebben echter aan het systeem gesleuteld en tegenwoordig ligt die prijs rond de € 22 per ton. Het resultaat is dat de emissies omlaaggaan en het Europa ook nog eens geld oplevert.’

‘Je moet de cijfers kunnen verifiëren’

Je wilt dat Europa in 2050 CO2-neutraal is en dat de lucht- en scheepvaart daaraan ook meedoen. Is dat wel haalbaar?

‘Netto kunnen we dan zeker CO2-neutraal zijn. Ik denk niet dat de luchtvaartsector zelf dan volledig CO2-vrij uitstoot, maar als geheel is dat zeker mogelijk. Ongeacht wat bedrijven zeggen. Kijk naar de autosector. Toen we twaalf jaar geleden onderhandelden over het terugdringen van de emissies van personenauto’s zeiden ze allemaal dat dit onmogelijk was. Wij hebben toen doorgezet: in 2009 trad de regeling in werking en kijk eens hoe de emissies van de nieuwe personenauto’s zijn gedaald. Je moet echt uitkijken wat het bedrijfsleven je voorschotelt, en de cijfers kunnen verifiëren.’

China en de VS blijven achter met de uitvoering van het Parijsakkoord. Des te meer reden voor Europa om hiermee aan de slag te gaan, zeg jij. Maar dat benadeelt onze concurrentiepositie toch juist?

‘Ik ben een enorm voorstander van een sterk Europa. En dat kunnen we zijn. We zijn de grootste economie in de wereld, maar daar handelen we nog te weinig naar. We gebruiken onze marktkracht veel te weinig. We moeten strengere eisen stellen aan de producten die op onze markt terechtkomen. Ik heb het niet over heffingen op buitenlandse producten om onze concurrentiekracht te vergroten, maar over regels stellen waaraan iedereen zich moet houden. Europese bedrijven moeten emissierechten betalen om hun producten te kunnen maken. Als China dan diezelfde producten naar onze markt brengt, zonder daarover emissierechten te hebben betaald, moet je dat via een heffing compenseren, zodat je weer een eerlijk speelveld hebt. Dat red je alleen als je in Europa samen optrekt.’