‘Ik lees jullie stomme blad niet meer, lekker pûh!’ Als verontwaardigde lezers ons mailen is dit opvallend vaak de strekking. Ze verwoorden het niet letterlijk zo kinderachtig, maar verpakken het bij voorkeur in nogal in hoogdravende bewoordingen die de indruk wekken dat ze niet zozeer zelf op hun tenen zijn getrapt, maar zich opofferen om ten behoeve van de gehele chemische gemeenschap een duidelijk signaal af te geven.

Maar wat hen dan precies dwarszit, blijft helaas vaak onduidelijk. En dat is een gemiste kans, want het blokkeert meteen de mogelijkheid tot toelichting, uitleg of duiding van onze kant. Een gesprek is daarmee bij voorbaat uitgesloten. Nou is iedere vertrekkende lezer er een te veel, maar als je als boze lezer niet eens interesse toont in de overwegingen van de auteur of redactie, vraag ik me af in hoeverre je überhaupt interesse hebt in een zinvolle discussie. Waarom neemt iemand dan wel de moeite om zo’n bericht te sturen? Dat zou ik graag willen weten. 

‘Wat hen precies dwarszit, blijft helaas vaak onduidelijk’  

Bovendien begrijp ik niet zo goed waarom je alleen iets zou willen lezen waar je het bij voorbaat al ‘mee eens’ bent. Is het niet veel interessanter om, zeker in een vakblad, ook heel andere invalshoeken voorgeschoteld te krijgen? Ideeën of visies waar je je niet meteen in kunt vinden, die je verbazen of misschien zelfs wel irriteren. Is dat echt zo problematisch? Is een kritische noot die jouw opvattingen ter discussie stelt werkelijk zo schokkend?

Het gaat er niet om dat je meteen radicaal anders gaat denken, maar het kan wel verhelderend zijn om een vraagstuk eens van een andere kant te bekijken. Om expertise vanuit onverwachte hoek tot je te nemen en misschien iets nieuws te ontdekken. Dat lijkt me voor iedereen die claimt interesse te hebben in wetenschap juist een voorwaarde om verder te komen in het eigen denken. Alles negeren wat niet meteen in jouw straatje past wijst vooral op een naar binnen gekeerde geest die louter behoefte heeft aan bevestiging.  

Gelukkig wordt onze mailbox niet uitsluitend gevuld door langetenenbezitters. Regelmatig krijgen we reacties van lezers waar we wél iets mee kunnen. Dat hoeft niet te betekenen dat het alleen maar rozengeur en maneschijn is. Natuurlijk is het heel prettig om complimenten voor specifieke artikelen of het blad in z’n geheel te krijgen, maar ik bedoel hier de kritische, inhoudelijk gerichte feedback van lezers die met andere inzichten komen, prikkelende vragen stellen en relevante expertise bijdragen. Het zijn die reacties die schrijven voor een vakblad zo interessant maken. Daarvoor staat de mailbox altijd open.