De ergste reactie die ik ooit gekregen heb op het feit dat ik scheikunde studeerde, is moeilijk om in woorden te vatten. Een man van wie ik jaren geleden een tweedehands tafel kocht toen ik op kamers ging, had me eerst schattend aangekeken en gezegd: ‘Rechten. In Leiden.’
Nadat ik hem bekend had dat het toch echt scheikunde in Amsterdam werd, was hij even stil. Daarna deelde hij een pure emotie met me: hij haalde diep adem en gebruikte toen al zijn lucht voor een langgerekte zucht: ‘Pffffff…’ Verder zei hij niets, maar alles wat hij duidelijk had willen maken was met die klank al wel gezegd.
Scheikunde is, in tegenstelling tot iets als rechten, natuurlijk een schoolvak. Daardoor heeft bijna iedereen er wel herinneringen aan – die ze erg graag met je delen. Sommigen roepen willekeurig wat flarden parate kennis: ‘H₂O! Erlenmeyer!’, vaak gevolgd door een hoopvol ‘Toch?’. Ik heb zelfs wel eens iemand gehad die me trots meedeelde dat a² + b² samen c² was.
Zulke reacties vind ik nog wel gezellig, al geeft het me soms het gevoel dat ze alles wat ze weten over scheikunde er meteen uitgooien zodat het onderwerp uit de weg is geruimd en we het over iets leuks kunnen hebben. Er is echter ook een groep die slechte herinneringen aan het vak scheikunde heeft en dát graag willen zeggen. Hoe hun practicum mislukte, ze altijd onvoldoendes haalden, het vak zo snel mogelijk hebben laten vallen. De zuchtende man zat ongetwijfeld ook midden in een flashback van een onverwacht SO waardoor hij geen ruimte meer had om te praten.
Beide soorten reacties hebben gemeen dat de focus onmiddellijk ligt op de ander en niet op degene die daadwerkelijk iets met scheikunde doet of op de scheikunde zelf. Zonde eigenlijk, want scheikunde is natuurlijk veel meer dan die ene reactievergelijking die je maar niet kon onthouden toen je 14 was. Anders was dit C2W wel heel dun geweest.
Gelukkig is er hoop. Hoe jonger de persoon is die ik spreek, hoe groter de kans dat ze een positieve herinnering hebben aan scheikunde: een excursie naar een fabriek, een docent die een blok natrium in een slootje gooide, een geslaagd profielwerkstuk over haarverf. Ik geloof dat de scheikundedocenten van Nederland hard aan het werk zijn om ervoor te zorgen dat de chemische industrie draaiende blijft – en daarmee gelijk mijn praatjes met onbekenden makkelijker maken.
Nog geen opmerkingen