Ik moet iets bekennen: ik lees bijna nooit papers die worden gedeeld op LinkedIn. En dat terwijl wetenschappelijk onderzoek oneindig veel interessanter is dan het gemiddelde LinkedIn-bericht. Na de zoveelste open deur of “#dankbaar voor deze #uitdaging” vind ik het een verademing om iets te zien waar echt moeite in is gestoken. Als ik een rijtje ongefundeerde uitspraken van ceo’s van bedrijven met maar één werknemer heb moeten lezen, ben ik wel toe aan iets met een grafiek erin.  

Zo’n bericht like ik wel altijd, om mijn waardering te tonen voor het harde werk en om het bericht wat meer zichtbaarheid te geven (en om mijn eigen netwerk te laten weten dat ik betrokken ben bij de nieuwste ontwikkelingen binnen het wetenschappelijk onderzoek, #dankbaar). Toch klik ik nooit op die link naar het artikel. 

Dat komt omdat ik meestal niet begrijp waar het over gaat. Misschien is het mijn vroege internetopvoeding, maar als ik woorden zie staan die ik niet ken, vertelt mijn instinct me dat ik niet op de link moet klikken. Daarvoor heb ik te veel virussen gedownload in mijn jonge jaren. Natuurlijk heb ik scheikunde gestudeerd en zou ik met wat Google en de Organic Chemistry die ik nog in de kast heb staan best kunnen uitpluizen wat er wordt bedoeld, maar als ik mijn tijd echt zo nuttig had willen besteden had ik sowieso niet op Linkedin gezeten.  

’Dan ben ik wel toe aan iets met een grafiek erin’

Zonde om artikelen op deze manier te delen. De enige boodschap die nu wordt gecommuniceerd is “ik heb een artikel gepubliceerd” en, eerlijk is eerlijk, dat is waarschijnlijk ook de bedoeling. Maar er zit zoveel werk in zo’n onderzoek, waarom zou je dan geen poging wagen iets van de inhoud over te brengen?  

Als ik een beeld heb van waar het over gaat, klik ik wel op die link. Dat beeld krijg ik niet door jargon of door een abstract die direct uit het artikel is geplakt, maar door een anekdote, een foto, een voorbeeld van een probleem dat het onderzoek oplost. Ik herinner me een onderzoeker die een foto plaatste van hem met een vis die hij had gevangen in het kader van zijn publicatie. Dat maakte me nieuwsgierig, dus heb ik zijn hele artikel gelezen (goed, de samenvatting en de conclusie, zoals dat hoort). Als ik eenmaal nieuwsgierig ben, haal ik Organic Chemistry namelijk wél uit de kast.  

Ik hoop dus op méér van dit soort dingen op LinkedIn #uitdaging.