Iemand had me van tevoren wel mogen waarschuwen dat mijn eindexamen scheikunde de laatste keer was dat ik mijn Binas zou gebruiken. Ik was nogal gehecht geraakt aan het naslagwerk voor bètavakken waar je tijdens je toets dingen in mocht opzoeken. Verrassend dun is het, maar alles wat je ooit wil weten staat erin. Vermoed ik. Voor mijn toetsen heb ik er voornamelijk soortelijk gewichten en pKa’s in opgezocht. Het boekje had zo vaak precies de informatie die ik miste, wat tot grote opluchting leidde, en daardoor voelde het alsof de Binas overal een oplossing voor had.

Daarom dus mijn enorme teleurstelling toen ik erachter kwam dat ik tijdens mijn studie scheikunde mijn Binas niet één keer nodig had. Had ik daarvoor stiekem vouwen in de rug gemaakt zodat hij altijd precies openviel op de standaardelektrodepotentialen? Je zou denken dat zo’n boek zeker in het lab nog wel gebruikt wordt, maar daar vind je je informatie op een beduimeld kopietje met “Kookpunten van Vloeistoffen” dat iemand zes PhD-generaties geleden boven de rotavap heeft gehangen. Dat heeft zeker ook z’n charme, maar het is niet hetzelfde.

Ik pleit er daarom voor om een regeling in te stellen voor al die hoopvolle studenten die nu een bètastudie gaan doen. De overgang van de middelbare school naar vervolgonderwijs is al heftig genoeg, zonder dat je meteen ook nog eens je favoriete boek moet missen. Laten we in de eerste tentamens af en toe wat vragen stoppen waar je je Binas wél voor moet gebruiken. Het maakt niet uit dat het vak over iets heel anders gaat – bij vraag 1b moet je gewoon altijd het soortelijk gewicht van zout water invullen. Bij alle studies. Zo kan de nieuwe generatie langzaam wennen aan het idee dat ze in hun verdere leven niet alle informatie meer binnen één kaft bij de hand zullen hebben.

Mijn eigen Binas heeft uiteindelijk een behoorlijk eerloos einde gevonden. Na een zomer in mijn rugzak met een vergeten peer doorgebracht te hebben waren de meeste pagina’s onleesbaar geworden, ook degene waar ik op had kunnen zien welke reactie de nu aanwezige alcoholgeur had veroorzaakt. Er zat niets anders op dan hem weg te doen. Maar als ik nu nog eens ergens een oplossing voor zoek, denk ik met weemoed terug aan Tabel 45A.