De drijfveer voor je studiekeuze verschilt van persoon tot persoon. ‘Maatschappelijk impact maken met de tijd die je gekregen hebt, stond en staat steeds centraal bij mijn keuzes’, zegt Johan Pijnenborg (29), ceo van GlycoTherapeutics. Tijdens zijn PhD richtte hij de start-up Synvenio op en begon hij met zijn zus en zwager stichting OneHeartMalawi, om daar direct na het afstuderen nog een tweede start-up – GlycoTherapeutics – aan toe te voegen.

Glycobiologie

‘Bij scheikunde kwam impact maken voor mij vooral naar voren in de glycobiologie’, legt Pijnenborg uit. ‘Ik ging scheikunde studeren om te kijken of ik iets kon maken, echt ergens van aan de basis kon staan.’ Dat is goed te zien bij de start-ups. GlycoTherapeutics is al eens langsgekomen; Synvenio is gericht op het aanbieden van chemische tools voor de biologische community. ‘In de groep van Thomas Boltje waar ik mijn PhD deed onderzochten we chemische tools die glycobiologische processen kunnen beïnvloeden. Met Synvenio trokken we dat breder: we richtten een website op waarmee biologen via suikerstructuren, glycobiologische processen enzovoort stapsgewijs in hun eigen veld terechtkomen.’ Vervolgens biedt Synvenio moleculen aan die aansluiten op het proces in de vorm van biomarkers, klikchemie, glycoconjugaten et cetera, met een waslijst aan literatuur ter onderbouwing.

‘Afwisseling helpt in de balans met mijn andere activiteiten’

Stichting OneHeartMalawi heeft een niet-chemische achtergrond. ‘Mijn zus Mariska heeft in Malawi gewerkt en leerde daar 10 jaar geleden haar vriend Aaron kennen’, vertelt Pijnenborg. ‘Hij groeide op in Malawi en hoorde bij het kleine percentage mensen dat de kans kreeg om te studeren. Na een aantal eerdere projecten raakte ik ook betrokken en tegen het einde van mijn PhD viel alles op z’n plek.’ Mede door zijn ervaring met Synvenio zag Pijnenborg kansen in het oprichten van een stichting. ‘Ik heb vooral het projectmatig denken gebracht, het organisatorische deel van het runnen van een stichting, terwijl Mariska en Aaron juist ervaring hadden met de cultuur en hoe je zonder Europese bril oplossingen moet verzinnen.’

Lassen en naaien

Ondanks zijn rol als ceo bij GlycoTherapeutics is Pijnenborg toch wekelijks bezig met de stichting. ‘Mijn rol verandert ook continu, omdat we maar met een klein team zijn. We zijn op dit moment bezig met het oprichten van een vakschool in het geboortedorp van Aaron, waar mensen kunnen leren lassen en naaien.’ Periodes van fundraising worden afgewisseld met bijvoorbeeld het aanschaffen van een container. ‘Die afwisseling helpt in de balans met mijn andere activiteiten. De berichtjes die ik soms doordeweeks krijg – “na anderhalf jaar is er eindelijk elektriciteit aangelegd!” – zorgen voor een positieve feedbackloop die je draaiende houdt.’

Omdat het een relatief kleinschalig project is, is het team afhankelijk van donaties. Pijnenborg: ‘We garanderen dat honderd procent van de donaties naar het project gaan, dus kosten die we maken betalen we uit eigen zak. We proberen nu vooral mensen betrokken te maken zodat we met genoeg donaties aan het einde van het jaar een volle container met machines naar Malawi kunnen sturen. Maar hoe eerder hoe beter natuurlijk.’