Morgane Janssens (2019-2020) 

Ik onderzocht mini-emulsiepolymerisatie in samenwerking met NITTO. Momenteel produceren ze adhesies die op organische solventen zijn gebaseerd, maar deze zijn milieuonvriendelijk en schadelijk. Daarom zocht ik naar een goed alternatief in termen van milieuvriendelijkheid en eindproductprestaties en die vond ik in een emulsie-gebaseerde polymerisatiemethode zoals mini-emulsie-polymerisatie, waarbij de continue fase water is en je dus geen solventen gebruikt.  

Het lukte wel al om tot een polymerisatie te komen, maar de uitdaging was om de eigenschappen hetzelfde te maken als bij de op solvent gebaseerde adhesie. Na veel trial-en-error bekom je dan uiteindelijk de juiste eigenschappen. Het was spelen met grondstoffen en nieuwe mini-emulsies ontdekken, karakteristieken ontdekken. Maar ik had wel het nadeel dat mijn stage tijdens corona viel. De eerste tien weken heb ik in de praktijk tests kunnen uitvoeren, maar daarna heb ik me moeten beperken tot literatuuronderzoek.  

Ik ben daarna meteen begonnen met werken. Eerst deed ik kwaliteitscontroles bij een bedrijf dat nu Sika heet. Maar na een halfjaar was ik daar op uitgekeken. Nu doe ik quality assurance voor hetzelfde bedrijf. Ik kijk onder andere naar ISO-normen, optimaliseer productieprocessen en ook de milieu-portefeuille ligt bij mij. 

Jens Van der Biest (2020-2021) 

Ik deed mijn stage en bachelorthesis bij Eastman Gent Noord, waar ik onderzoek deed naar de synthese van waterdispergeerbare sulfopolyesters. Die stoffen worden toegepast als filmvormer in producten zoals haarlak of make-up. De huidige polymeren zijn niet biodegradeerbaar, maar omdat ze met water uitgespoeld worden komen deze stoffen als persistente microplastics in het milieu of de waterzuivering terecht. Ook kunnen deze polymeren moeilijk uit hernieuwbare bronnen gemaakt worden. Het doel was alternatieven te maken die wél biobased en biodegradeerbaar zijn. Die heb ik gemaakt door een aantal van de monomeren – die je normaal uit aardolie maakt – te vervangen door biobased monomeren. Daarvan bepaalde ik vervolgens eigenschappen bepaald zoals de glastransitietemperatuur, polydispersiteit, et cetera. 
Na mijn afstuderen deed ik een vakantiejob bij Eastman en omdat ik niet verder wilde studeren (alles ging online vanwege corona), solliciteerde ik bij OCAS, een joint venture van ArcelorMittal en het Vlaams Gewest. Ik deed daar onderzoek naar de metallografie van plaatstaal. Na een maand of negen wilde ik weer wat meer chemie, want dat miste ik daar. Uiteindelijk ben ik terechtgekomen bij Ajinomoto Bio Pharma Services. Ons doel is om aangeleverde syntheses van API’s en intermediairen op te schalen voor pilotschaal en groter, en ik werk daar in Process Research and Development.   

Gizem Özdemir (2021-2022) 

Omdat ik zelf Turks ben en mijn Turks – vooral de chemische termen – wilde verbeteren, zocht ik naar een stage in Turkije. Ik kwam een vacature tegen bij de Istanbul Technical University over natuurlijke kleurstoffen en daar heb ik tijdens mijn studie ook al onderzoek naar gedaan, dus ik solliciteerde meteen en ben ook direct aangenomen. Het onderzoek bij promotor Birgül Benli was nog niet gestart, dus ik kreeg zelf de kans om te kiezen welke richting ik op wilde gaan. Na een literatuurstudie besloot ik om op kleurstoffen uit planten te focussen. In mijn geval waren dat hibiscus, groot kaasjeskruid, kurkuma, paarse basilicum en rode uienschillen. Met de kleurstoffen uit die planten wilde ik vervolgens zien hoe goed ze gebleekt en ongebleekt katoen konden kleuren. Daarnaast zocht ik ook naar natuurlijke alternatieven van bijtmiddelen, die de kleurstof binden aan het katoen. Ik maakte twee modellen, en daaruit bleek dat je zelfs met alleen hibiscus heel veel mooie kleuren kunt maken. 

Na mijn afstuderen heb ik gekozen om door te studeren en heb de masteropleiding Industriële Ingenieurschemie gekozen. Momenteel ben ik nog bezig met mijn schakeljaar, maar hopelijk kan ik snel met de master beginnen.