Als alles goed loopt is het verleidelijk, en voor de buitenwereld logisch, om op het ingeslagen pad verder te gaan. Maar Mimi den Uijl (30) was alert op de valkuilen die dat ook met zich meebrengt en besloot bewust afstand te nemen om over haar volgende carrièrestap na te denken.  

‘Mijn studie ging goed en dus ging ik door naar een promotie en dat ging ook heel goed, maar ik vond het best heel draining om steeds maar in je eentje onderzoek te doen’, zegt Mimi den Uijl. ‘Wat ik vooral heel leuk vond waren de conferenties, het netwerken, samen met anderen projecten opzetten, over mijn onderzoek vertellen, mensen met elkaar verbinden. Voor mij bood onderzoek een middel om deel te worden van een community, met anderen ideeën uit te wisselen en het samen over onderzoek te hebben, dat vond ik het leukst.’  Ondanks dat ze als postdoc onderdeel zou blijven van die community waar ze zich zo op haar plek voelde, zag ze een serieuze valkuil opdoemen. ‘Ik zou dan toch weer vooral alleen werken aan mijn onderzoek en ik wist dat ik daar niet gelukkig van zou worden.’  

20240919-c2w-154

Mimi den Uijl

Beeld: Jordi Huisman

Grote projecten 

In tegenstelling tot veel onderzoekers trokken Den Uijl juist de andere taken die je hebt als academisch staflid, zoals onderwijs ontwikkelen en geven, studenten begeleiden en beurzen aanvragen haar wél aan. ‘Daarom besloot ik om er gewoon uit te stappen en niet meteen door te stromen naar een postdoc, maar even rustig te bedenken wat ik zou willen. Ik dacht “Als ik het onderzoek echt mis, dan ga ik dat alsnog doen”. Maar eerlijk gezegd wist ik meteen dat ik dat niet meer wilde.’

Maar wat moest het dan worden? ‘Ik ben gaan denken over het soort baan waarbij ik de dingen waar ik goed in ben en die ik leuk vind, samenkomen. Eerst dacht ik aan een business development-achtige functie, waarbij je meehelpt om grote projecten van de grond te krijgen en mensen bij elkaar moet brengen. Op LinkedIn had ik een post geplaatst waarin ik uitlegde wat ik zocht en toen kreeg ik een reactie van Chris Slootweg [hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam, red.] of ik interesse had om mee te werken aan een nieuwe opleiding waarvoor hij een coördinator 21st century skills zocht.’  

‘Daarom besloot ik om er gewoon uit te stappen en even rustig te bedenken wat ik zou willen’ 

Lasersnijden  

En die rol vervult ze nu bij Science, Technology & Innovation, een nieuwe, interdisciplinaire bacheloropleiding die naast theoretische kennis uit de bèta-disciplines en training in academische basisvaardigheden ook veel aandacht besteed aan hands-on technische vaardigheden zoals lasersnijden en 3D printen in de UvA Makerspace. ‘Onze studenten gaan ook echt dingen bouwen en maken. De aandacht voor zogeheten transferable skills past helemaal in de nieuwe visie op universitair onderwijs. Veel inhoudelijke kennis zakt snel weg en disciplinaire kennis is beperkt inzetbaar. Bovendien gaan steeds meer jongeren naar de universiteit, terwijl het overgrote deel geen academische carrière gaat volgen. Die transferable skills blijf je daarentegen ook buiten de academie gebruiken.’  

Voor Den Uijl komen in deze nieuwe functie precies de ‘academische’ taken samen die ze tijdens haar promotietijd zo leuk vond. ‘Ik ontwikkel en maak veel van de onderwijsprogramma’s, ik geef zelf een aantal technische workshops en ik spring in bij het tutoraat.’ Mensen verbinden, projecten opzetten, studenten begeleiden - het valt allemaal op z’n plek.  

 

Wie is Mimi? 

20240919-c2w-017

Mimi den Uijl

Beeld: Jordi Huisman

Wat en waar heb je gestudeerd? 

‘Een bèta-gamma bachelor met major scheikunde, master analytische chemie en een PhD analytische chemie, allemaal aan de Universiteit van Amsterdam.’ 

Wat motiveert je in je werk? 

‘De mensen.’ 

Wat zijn je ambities voor de korte termijn? 

‘Een opleiding neerzetten die bekend is bij zowel studenten als de wijdere omgeving. Het zou mooi zijn als de Makerspace ook door bedrijven wordt gezien als de plek waar ze een project met studenten kunnen doen.’ 

Wat zijn je ambities voor de lange termijn? 

‘Dat ik in een rol blijf werken waar ik al mijn sterke punten nog steeds kan gebruiken.’